پاسخ به شبهه علت قیام امام حسین

 متن شبهه 

بخونید بسیار جالب و البته جای بسی تفکر

نام:یزید شهرت:بنی امیه نام پدر:معاویه نام پدربزرگ:ابوسفیان نام جد بزرگ:عبدالمطلب

نام:حسین شهرت:بنی هاشم نام پدر:علی نام پدربزرگ:محمد و ابوطالب نام جد بزرگ:عبدالمطلب

نتیجه گیری: رابطه امام حسین و یزید: پسر پسرعمو

 رابطه امام علی و معاویه:پسرعمو 

رابطه معاویه و محمد (ص):پسرعمو 

 رابطه ابوسفیان و ابوطالب:برادر

 رابطه محمد (ص) و ابوسفیان:ابوسفیان عموی محمد

رابطه ابوسفیان و امام علی:ابوسفیان عموی امام علی

علت اختلاف: دعوای خانوادگی بر سر قدرت؛ کسی نیست بگوید شما ایرانیان را چه؟  که سال هاست بر سر خود میزنید٬ خود اعراب اینها رو قبول ندارن شما نخود کدام آشید؟؟؟ به قول مرحوم احمد کسروی تبریزی : بدبخت ملتی که تاریخ کشورش را نداند؛ شوربخت تر از آن ملتی که نخواهد تاریخ کشورش را بداند؛ تیره بخت تر از آن ملتی که تاریخ کشورش را به ریش خند بگیرد؛ و سیاه بخت تر مردمی که بخاطر تاریخ ننگین کشوری دیگر بر فرق می کوبد و عمده روزهای سال خود را در عزاداری برای آن بیگانگانند. حماقت انسان را به کجا می برد.!!!!!!!!

✅پاسخ:

1 پیام مزبور در باب نسبت فامیلی حضرت سیدالشهدا و یزید دارای دروغ و اشتباه فاحشی است. نه معاویه و محمد (ص)  پسرعمو بوده اند و نه حسین (ع) و یزید، پسر پسر عمو.

جد رسول الله(ص)، هاشم است که فرزند عبدمناف است. و جد ابوسفیان، امیه.

طبق مشهورترین روایت، عبدمناف تاجری بوده که در کار خرید و فروش غلامان رومی، (امیه ) را خریداری می کند و کم کم وی را به فرزندخواندگی خود قبول میکند. از هاشم، بنی هاشم منشعب می شود که امام حسین(ع) از این نسل است. از امیه هم بنی امیه که یزید از این نسل است. 

ضمن اینکه حتی در خصوص حلال زادگی معاویه از ابوسفیان تردید است و نسب شناسان، معاویه را فرزند ابوسفیان نمی دانند و به مردان دیگری نسبت می دهند. 

(طبقات ابن سعد، ج 8، ص 235/ العقد الفرید، ج 6، ص 86/ تذکرة الخواص، ابن جوزی، ص 184/ مثالب العرب، ص 72)

2 تقلیل قیام عاشورا به جنگی قبیله ای و کینه جویی خانوادگی و بر سر قدرت، شبهه جدیدی نیست، شمر و عبیدالله و یزید خودشان اولین بار چنین ادعای موهومی را در دهان عوام انداختند و سی هزار کوفی را با همین شبهات به جنگ با سیدالشهدا(ع) خواندند.

3 عصبیت قومی و کینه های قبیله ای بخشی از انگیزه ای است که یزید برای مبارزه با سیدالشهدا(ع) داشت نه اینکه حضرت اباعبدالله که برای احیای اسلام ناب قیام کرده بودند، مستحق چنین تعبیر بی پایه ای باشند. چنانکه وقتی سر مبارک امام حسین(ع) را به مجلس یزید آوردند، چنین خواند: «ما بزرگان آنان را کشتیم و در برابر کشته‌هایمان در جنگ در، مقابله به مثل کردیم و توازن و عدالت برقرار شد. از نسل خُندف نباشم اگر از فرزندان احمد، آنچه را انجام داده، انتقام نگیرم.» (سید بن طاووس, لهوف، ص245.)

جالب آنکه، تعصب بر ریشه های قومی و تحریک نژادی، 👥وجه مشترک نویسندگان متون شبهه انگیز با پیروان یزید و اعراب زمان جاهلیت است. حال آنکه، از اصول اساسی اسلام، برابری اقوام و نژادها و تاکید بر گوهر انسانیت و تقواست. قیام امام حسین(ع) نه نزاعی قبیله ای، که دعوت به آزادگی و ظلم ناپذیری تا پای جان است. و این است که قیام کربلا را جهانی و جاودانی و فراقومی میکند. چیزی که متعصبان روشنفکرنمای جاهلی قدرت درک آن را ندارند.

4 علل قیام امام حسین(ع) به اختصار عبارتند از : 

بیعت خواهی یزید که فردی فاسد و هرزه بود از امام معصوم و عزم قتل ایشان در صورت عدم بیعت 

دعوت مردم کوفه از امام حسین(ع) و تمام شدن حجت بر ایشان 

امربمعروف و نهی از منکر و مبارزه با ظلم و فساد طاغوتی که بر جامعه مسلمین حکومت میکرد.

 دقیقا به همین دلیل است که هیچ یک از فاکتورهای لازم برای رقابت بر سر کسب کرسی های دنیایی از قبیل " لشکر و نیرو و #مسامحه و #معامله "و... در نهضت حسینی به چشم نمی خورد. روشن است، اگر هدف حسین(ع) جنگ با یزید بر سر قدرت بود، به جای زن و فرزندانش، باید لشکری چند هزار نفری از مردان جنگی تجهیز کرده بود و نه کودک شش ماهه اش. و اگر دنیاپرست بود (معاذالله) در برابر لشکر بی شمار و پیشنهادهای دنیایی یزیدیان، شمشیر را وامی نهاد. نه اینکه با 72 نفر در برابر آنها بایستد و مرگ را بر زندگی ذلیلانه ترجیح دهد!

5 احمد کسروی فراماسونی دین ستیز بود که حتی ادعای پیامبری!! هم کرد. او اهل مباحثه منطقی و مودبانه نبود و مکررا به سایرین و حتی ائمه اطهار(ع) اهانت می نمود . او حتی دیدگاهی منفی به ایران و ایرانی داشت و به دنبال تغییر الفبای فارسی به لاتین بود. همین ها از احوال وی کافیست تا به باطل بودن عبارات پایانی شبهه که منتسب به اوست پی ببریم. شوربخت روشنفکرمابهایی که الگو و اسطوره شان، کسروی است!! 

حماقت تا کجا؟!.