آیا الحاد علم است و پشتوانهی علمی دارد؟!
آیا الحاد علم است و پشتوانهی علمی دارد؟!
الحاد یا همان چیزی که گرایش الحادی نامیده می شود، نه از دور و نه از نزدیک هیچ ارتباطی با علم ندارد. بلکه صرفاً فلسفهای مادی است که غیب و آموزه های غیبی و مسائل ماورای طبیعت (supernaturalism) را انکار کند، اما از هیچ پایه علمی برخوردار نیست که با آن نگرش فلسفی خود را تأیید نماید.
با نگاهی منطقی و ساده می توان دریافت که اگر فلسفه الحادی بر پایه علم بنا شده باشد، باید همه دانشمندان جهان ملحد بوده و مؤمنی در میانشان وجود نداشته باشد.
به همین دلیل حقیقت الحاد، انحراف عقیدتی و انسلاخ فطری از هر نوع گرایش روحی و ایمانی است، که از دایره مادیگرى محض و ابزارهای ناتوانش بیرون آمده و در تفسیر صدها و بلکه هزاران معضل و معما که الحاد و اضطراب آن را نفی و وجود خالقی مدبّر و ازلی برای هستی و موجوداتی که بر آن هستند را تأیید می کند، عاجز و ناتوان است.
و از پارادوکس های خنده آور این است که فلاسفه الحاد به مادیّت عقل باور دارند ولی عقل و هوش را - نه مخلوق تدبیر شده حکیمانه خداوندگار حکیم - بلکه پدیده ای نوزاد و برخواسته از فعل و انفعالات شیمیایی ناشناخته می دانند که هیچ ضمانتی در آن نیست.
و بدین گونه عقل را از مقام مدیریت هوشمندانه و استنتاجی، به زندان اوهامات و احتمالاتی که نتایجش قطعی نیست و نمیتوان بر روی خروجیش حسابی باز کرد، تنزل داده اند. و آنان را می بینی که مات و مبهوت اند و نمیتوانند در هیچ مسئله ای به یقینی سخن بگویند. و این نفرین و سردرگمی ناشی از مادیتی است که به آن باور دارند. بلکه ساده ترین آزمون برای نمونه اى علمی و عقلی، این فلسفه ترک خورده وپوسیده را از بیخ بر می کند.
با نگاه به هستی و قوانینی که بر آن حاکم است مشخص می شود که هر معلولی علتی دارد و هر سببی مسببى. و هستی نمی تواند خود، خود را تفسیر کند. بلکه با وجود مقدمات سلیم عقلی است که نگرش و نگاه مان به هستی با نصوص سماوی مطابقتی تام خواهند داشت آن هم همراه با تفسیراتی علمی و منطقی و موافق با روح و روان که ما را با یقینی عالمانه واستوار به حقیقت رسانده و هدف و غایت از وجود هستی و وجود انسانی و سپس تکلیفی که بر اساس ایمان وتصدیق بنا شده که سرانجامش ملاقات با خالق هستی و رسیدن به ثمره ایمان وتصدیق است، را برایمان کشف می کند.
(وَلَکُمْ فِی الْأَرْضِ مُسْتَقَرٌّ وَمَتَاعٌ إِلَىٰ حِینٍ) :
"و برای شما در زمین تا مدت معینی قرارگاه و وسیله بهره برداری خواهد بود" (بقرة: ٣٦)
✍️مصطفى قیسی
ترجمه: تیم علمی نقد خرافات ملحدین
- ۹۶/۰۸/۲۶