پاسخ به شبهه39 جمله ای مضحک از زبان امام خمینی دانشگاه باید دانشگاه باشد .دانشگاهی که دانشگاه نباشد دانشگاه نیست

یکی از شبهاتی که حول شخصیت امام مطرح هست نقل جمله ای مزحک بنام ایشان میباشد "//////////////////////// //////////////////////// //////جمله " این است (دانشگاه باید دانشگاه باشد .دانشگاهی که دانشگاه نباشد دانشگاه نیست) ...................................منظور امام از بیان این جمله که می فرمایند:(دانشگاه باید دانشگاه باشد .دانشگاهی که دانشگاه نباشد دانشگاه نیست) چه بوده است؟

آنچه در این مورد از کلام امام نقل شده ، ناقص است ، متن کلام حضرت امام در این باره این چنین است:«دانشگاه‏ و حوزه‏های علمیه و روحانیون می‏توانند دو مرکز باشند برای تمام ترقیات و تمام پیشرفتهای کشور. و می‏توانند دو مرکز باشند برای تمام انحرافات و تمام انحطاطات. از دانشگاه‏ هست که اشخاص متفکر متعهد بیرون می‏آید. اگر دانشگاه‏، دانشگاه‏ باشد، اگر دانشگاه‏ واقعاً دانشگاه‏ باشد و دانشگاه‏ اسلامی باشد؛ یعنی در کنار تحصیلات متحقَّق‏در آنجا، تهذیب هم باشد، تعهد هم باشد، یک کشوری را اینها می‏توانند به سعادت برسانند. و اگر حوزه‏های علمیه مُهذَّب باشند و متعهد باشند، یک کشور را می‏توانند نجات بدهند. علمِ تنها اگر ضرر نداشته باشد، فایده ندارد. تمام این، وقتی ما به یک نظر وسیعی به همه دنیا و به همه دانشگاههایی که در دنیا هست بیندازیم، تمام این مصیبتها که برای بشر پیش آمده است ریشه‏اش از دانشگاه بوده. ریشه‏اش از این تخصصهای دانشگاهی بوده. این همه ابزار فنای انسان و این همه پیشرفتهایی که به خیال خودشان در ابزار جنگی دارند، اساسش از دانشمندانی بوده است که از دانشگاه بیرون آمده‏اند. دانشگاهی که در کنار او اخلاق نبوده است، در کنار او تهذیب نبوده است. و تمام فسادهایی که در یک ملتی یا ملت‏ها پیدا شده است از حوزه‏های علمیه‏ای بوده است که متعهد به دستورات اسلامی نبوده‏اند. تمام این ادیانی که ساخته شده است از دانشمندان و علما سرچشمه گرفته است. علمی که پَهْلویِ او اخلاق و تعهد اسلامی نبوده است، تهذیب نبوده است، دنیا را دانشگاه به فساد کشانده است. و دنیا را دانشگاه می‏تواند به صلاح بکشد. دانشگاههای سرتاسر جهان اگر موازین انسانی را، اخلاق انسانی را، آنچه که در فطرت انسان است، در کنار تعلیم و تعلّم قرار بدهند، یک عالَم، عالَم نور می‏شود. و اگر تخصصها و علمها منفصل باشد از اخلاق، منفصل باشد از تهذیب، منفصل باشد از انسان آگاه، انسان متعهد، این همه مصیبتهایی که در دنیا پیدا شده است از همان متفکرین و متخصصین دانشگاهها بوده. این دو مرکز- که مرکز علم است- هم می‏تواند مرکز تمام گرفتاریهای بشر باشد و هم می‏تواند مرکز تمام ترقیات معنوی و مادی بشر باشد. علم و عمل، علم و تعهد به منزله دو بال هستند که با هم می‏توانند به مراتب ترقی و تعالی برسند.( صحیفه امام ، ج13، ص 412-413)