نقد کتاب جهانی از هیچ
نقد کتاب جهانی از هیچ
📰برگرفته از مقاله دکتر دیوید آلبرت، دکترای فیزیک
نظری درباره کتاب "جهان از هیچ" لارنس کراس:
✍🏼به نظر می رسد تصور کراس این است که حالت
خلا [کوانتومی]، معادل "نبود هیچ چیز فیزیکی" در نظریه
میدان کوانتومی است... .
❌اما این حرف صحیح نیست. حالتهای میدان کوانتومی نسبیتی
-همانند زرافه ها یا یخچال یا منظومه های شمسی - ترکیبات خاصی
از "مواد فیزیکی بنیادین"( elementary physical stuff) هستند.
♻️معادل واقعی نبود هیچ چیز فیزیکی در نظریه میدان کوانتومی
نسبیتی، یک ترکیب خاص میدانها نیست،
بلکه "نبود" این میدانها به طور کلی میتواند باشد.
این واقعیت که برخی از ترکیبات
میدانهای( کوانتومی نسبیتی) منجر به پیدایش ذرات میشود
و برخی نمیشود، همان قدر اسرار امیز است که برخی از ترکیبات
انگشتان دست من حالت مشت بسته را به وجود می آورد و
برخی نمی آورد و این واقعیت که در طول زمان و با شکل گیری
ترکیبات مختلف، ذرات پدید می آیند و از بین می روند
همان قدر اسرار آمیز است که در طول زمان از ترکیبات مختلف
انگشتان دست، شکل مشت بسته میتواند پدید بیاید و از بین برود.
و هیچ کدام از این پیدایش ها -اگر درست نگریسته شود - ابدا
معادل پیدایش از "هیچ" نیست ... .
به نظر کراس اگر صد سال پیش یک گستره فضایی فاقد ذرات،
"هیچ" نامیده میشد، کسی اعتراض نمیکرد ... او شکایت دارد
از اینکه چرا "منتقدین مذهبی اکنون به من می گویند که نمیتوانم
فضای خالی را "هیچ" بنامم، بلکه باید ان را "خلا کوانتومی" بنامم
تا تمایز آن با "هیچ" ایده آل از نظر فلاسفه یا متخصصین الهیات
مشخص شود."
تنها چیزی که من میتوانم در این باره بگویم این است که کراس
کاملا در اشتباه بوده و منتقدین دینی و فلسفی او حق دارند.
چه اهمیتی دارد که صد سال پیش افراد به چه چیزی اعتراض
میکردند یا نمیکردند؟ انسانهای صد سال پیش در اشتباه بودند.
👌🏼 اکنون اگاهی ما بیشتر است. و آنچه
در گذشته "هیچ" تلقی میشد، اکنون و با بررسی
دقیقتر چیزیست که استعداد تبدیل شدن به پروتون، نوترون،
میز، صندلی، سیارات، منظومه شمسی، کهکشانها و کیهانها را دارد.
پس اینطور نیست که "هیچ" باشد و ممکن نیست که "هیچ" بوده
باشد. و اگر به تاریخ علم درست نگاه کنیم، هیچ دلیلی وجود ندارد
که غیر از این فکر کنیم.
------------------
_______________
