جوسازی یا جوپذیری؟
تحلیل فکر
جوسازی یا جوپذیری؟
ذات رسانه ها، جوسازیست تا مخاطب جذب کنند
بدون جوسازی که منتهی به جذب مخاطب شود، رسانه حیات ندارد.
مخاطب برای رسانه، در حکم خون در رگ انسان است.
اما در اینجا نکته قابل تامل چیز دیگری است که به آن توجه نمیشود.
متاسفانه، در جامعه ما جوپذیری توسط مردم در سطح بالایی وجود دارد!
فورا باور کردن
فورا تحت تاثیر قرار گرفتن
نشان دهنده وجود فرهنگ جوپذیری در جامعه ماست.
تجربه فضای مجازی در ایران با اخبار دروغ و ساختگی اش نشان داد، حتی قشر تحصیل کرده که لیسانس و فوق لیسانس دارند، مدرک دارند نه آگاهی!
اگر نظام آموزشی ما درست کار میکرد، افراد باید نسبت به اخبار و شایعات (چه مثبت و چه منفی) روحیه پرسشگری می داشتند نه اینکه فورا موضوعات را بدون تحقیق مورد پذیرش قرار دهند
دانستن و عدم زودباوری، دشمن جوپذیری و فریب در فضای مجازی است.
مزاج واکنشی ایرانیان در فضای مجازی و حقیقی
در جامعه ما، کمتر پیش می آید که وقتی شخصی با پرسش یا شایعه ای مواجه میشود؛ بگوید:
من نمی دانم
اطلاعات کافی ندارم
باید تحقیق کنم تا بتوانم نظر دهم
تخصص من نیست
جامعه ما نسبت به اخبار، شایعات به ویژه در فضای مجازی واکنش مستقیم دارند.
یعنی از یک راننده تا یک استاد حتی اگر تخصص نداشته باشند و یا اگر در زمینه ای خبر و اطلاعات کافی در اختیارشان نباشد، اما نظر می دهند.
جالب اینجاست که همه فکر می کنند: نظر آنها از همه درست تر است.
این موضوع را شاید در تاکسی، کلاس درس و فضای مجازی تجربه کرده باشید.
اگر این فرهنگ را در کشور نهادینه کنیم که من نمیدانم یا من باید تحقیق کنم
بسیاری از معضلات و جوسازی های رسانه ای کم اثر خواهند شد.
مردم آزادند سخن بگویند،
اما حرف زدن با نظر تخصصی دادن تفاوت دارد.
از سیاست گرفته تا دین و اقتصاد و تاریخ!
اگر میخواهیم،جوپذیر نباشیم باید مزاج واکنشی درست را فراگیریم
علیرضا زادبر
