اگر انقلاب اسلامی در ایران شکست بخورد

 

اگر اسلام در ایران، سیلی بخورد... 

  ابن خلدون  نظریه ای جالب درباره ظهور و انحطاط تمدن ها دارد و معتقد است هر تمدن ۳ مرحله اصلی را طی می کند: 

1_مرحله مبارزه اولیه (دوران فتح)

 2_ مرحله پیدایش خودکامگی و استبداد (دوران تثبیت و اوج قدرت)

 و سرانجام

 3_ مرحله تجمل و فساد که پایان تمدن به شمار می رود. 

شاید نتوان هر حکومتی را منطبق بر این مراحل تحلیل کرد؛ اما آنچه طبیعی و عقلانی است آن است که هر حکومت و نظامی با فاصله گرفتن از اصول بنیادین خود افول و سقوط خواهد کرد و جای خود را به حکومت و نیروهای تازه نفس دیگری خواهد داد. 

. اصول مبنایی انقلاب اسلامی ایران، اجرای اسلام، عدالت و رفع فقر و فساد، استقلال، آزادی های مشروع، مردم محوری، حمایت از فلسطین و جبهه های مقاومت ضداسرائیلی و ضداستکباری در جهان و.. بوده است. تمامی آرمان هایی که در حکومت طاغوت له شده بود و مردم را از شاه و حکومتش ناراضی و متنفر کرده بود. امروز اما پس از حدود 4 دهه از حکومت جمهوری اسلامی، با بازبینی راهِ رفته:

.

 از یکسو با مدیرانی مواجه میشویم که با حقوقهای_نجومی و سرمایه های هزار میلیاردی، به آرمان عدالتخواهی و انقلاب پابرهنگان دهن کجی میکنند. برای بیگانگانی که زمانی بخاطر مدال ژاندارمی و نگهبانی شان، از شاه کشور نفرت داشتیم، چنان آغوش گرمی باز میکنند که حتی برادر رئیس جمهورش در بغل وزیر خارجه امریکا، در یک مصیبت خانوادگی، بغضش میترکد و تسلیت وزیر مکار امریکایی، تسلای جانش میشود!  ادعا داشتیم نفت و منابع ما را بیگانگان چپاول میکنند و وزیر نفتی بر سر کار می آید که عامل قراردادهای متعدد به ضرر منافع ملی ماست. حتی شخص رئیس جمهور، علنا سیاست خارجی درازمدت جمهوری اسلامی را احساسات انقلابی میخواند که دوره اش به پایان رسیده! پروژه ای خائنانه که در یک کلام، می توان نام آن را «اثبات اشتباه بودن انقلاب اسلامی»!!! نام گذاشت.  

  تداوم این وضع زیر سوال بردن اصل انقلاب، ایجاد یاس و شرمندگی در نسل انقلاب و نسل های بعدی آنهاست. کما اینکه بسیاری از همین دولتمردان، خود را علنا «انقلابیون پشیمان و شرمنده» میخوانند. عاقبت این روند هم چیزی جز سیلی خوردن اسلام در کل دنیا نیست.

.حضرت امام(ره) بارها و بارها چنین خطری را گوشزد کرده اند: «و من به شما عرض کنم که اگر خدای نخواسته، خدای نخواسته اسلام در ایران سیلی بخورد، بدانید که در همه دنیا سیلی خواهد خورد؛ و بدانید که به این زودی دیگر نمی‌تواند سرش را بلند کند. این الآن یک تکلیف بسیار بزرگی است که از همه تکالیف بالاتر است، حفظ اسلام در ایران.».

 اما سوال این است که باید چه کرد؟! آیا باید نشست و به انتظار مرحله سوم ابن خلدون، انقلاب را دودستی تقدیم نالایقان و نااهلان کرد؟

 شوروی بیش از 70 سال نتوانست با کمونیسم حکومت کند. مردم شب خوابیدند و صبح بلند شدند و گفتند کمونیسم تمام شد. اما غرب با همه افول تدریجی اش، با لیبرالیسم بیش از 200 سال است خود را سر پا نگهداشته است. راز این دوام 200 ساله با همه فراز و نشیب های آن چیست؟! 

 

 لیبرالیسم هرگز از اصول خود کوتاه نیامده است. همچنان سرمایه دارها حاکمند. همچنان در حال دوشیدن ضعیفان و استعمار هستند، همچنان فساد اخلاقی و ترویج خشونت نسخه بردگی مردمان است؛ اما... اما لیبرالیسم مرتبا در حال. بروزرسانی روشها و تاکتیکهای خویش است. آنها با شیوه های مختلف با دولت رفاه، با بهبود بهداشت، با تسخیر بازارها، با تحریم ملل مخالف و تشکیل اپوزیسیون در هر کشوری، با انحصار رسانه های اصلی و ممانعت از فضای کاملا آزاد رسانه ای، با کنترل مخالفانی چون 99%درصدی ها و.. در کل با. رفرش خود توانسته اند دوام بیاورند.

 راه حل ما چیست؟ ما هم به رفرش Refresh نیاز داشتیم و داریم. بر مبنای اصول اخلاقی و دینی خودمان. این را بسیاری از تصمیم سازان و تصمیم گیران نظام ما درک کرده اند. اما متاسفانه آنها به جای رفرش و ایجاد تازگی و نوآوری در روشها، به دستکاری و تغییر اصول انقلاب دست زده اند. به جای تغییر در شیوه های کهنه تبلیغاتی،و تعویض کلیشه های رسانه ای، به جای عقلانیت و اقناع منطقی جامعه، مرتبا با شعارها و وعده های ضدعقلی، عرف را تغییر دادند. ما به تغییر در روشها و شیوه های کشورداری مان نیاز داریم. به یک نفس تازه که دوباره روح انقلاب را در شکلی جدید بدمد. دولت را شفاف کند، نظارت و پیشگیری از جرائم دولتی را سامان دهد. بلوغ سیاسی نسل جدید را ترمیم کند. حافظه تاریخی فراموشکار ایرانی را تکان دهد. دوره پیرمردهای میلیاردر را پایان دهد و دوره جوانان جهادی را آغاز کند. 

محمد عبدالهی