کار فرهنگی از کجا زمین خورد
✅ کار فرهنگی از کجا زمین خورد! یا فرهنگی کارای ما کجا شونه هاشون به خاک چسبید!
بدون مقدمه:
دقیقا از اونجایی که برای فرهنگی کارا سوال پیش اومد که چرا ما در ازای خدماتی که ارائه میدیم پول نگیریم! چرا کار فرهنگیمون رو مَمرّ درآمدمون قرار ندیم؟ (1)
دقت کنیدا! یه وقت میگیم مردم و مخاطبین خودشون بابت زحمتی که شما می کشید پول میدن! تشکر می کنن! یا هر چی! فرق میکنه با اینکه شما برای خودت حق قائل بشی!
اگه برا خودت حق قائل بشی تو کار فرهنگی پشیزی ارزش نداره و صد البته اثری هم نداره.
میخواید خیلی ساده قصه رو درک کنید مثال روحانیت و منبری ها رو می زنم که میدونم خوب درک میکنید!
اگه یه منبری برای منبر رفتن و کار فرهنگی! که میکنه درخواست پول کنه همه بهش ایراد میگیریم! اما اگه من باب تشکر، ملت از جیب خودشون با رضایت هدیه ای بدن، هر چند بهتره که بازم مستقیم نگیره اما گرفتنش واقعا منع اخلاقی هم شاید نداشته باشه.
حالا تصور کنید منبری, بالای منبر مجیز کسی رو هم بگه در کنار تفسیر قرآن. یا مثلا از فلان مسئول یا فرد یا در افتضاح ترین شکل از فلان کالا هم تعریف کنه! تصورش هم سخته. نه?!
میخوام یه قدم برم جلوتر! اینکه بدونی فلان روحانی بابت این تمجیدها و تعریف ها پول هم گرفته!
فکر کن! حاجاقا بره بالای منبر وسط تفسیر قرآن بگه برنج از نعمت های خداس به خصوص برنج محسن! که قرعه کشی هم داره!
حالا قصه ی تبلیغات وسط کارهای فرهنگی یعنی همین! حتی یه قدم جلوتر رفتن و نرخ هم میدن! یعنی رسما میگن آقا ما اینقدر میگیریم بعد از اینکه راجع به شرافت انسان! مطلب زدیم تو کانالمون تبلیغ کالای شما رو هم می زنیم!
باور کنید این همونه! هر چند دلتون نخواد باور کنید اما واقعیت اینه که این کار مثل تبلیغ بالای منبره! حالا ما آروم آروم آب جوش اومده متوجه نشدیم دیگه ربطی به اصل موضوع نداره!
علاوه بر اینکه این کار از اساس اشتباهه و برای مخاطبین هزینه ایجاد میکنه و حق الناس هست هم محل اشکاله. (نگید مخاطب میتونه عضو کانال نشه یا تلویزیون نگاه نکنه یا پای منبر نشینه! که ابدا جواب مناسب و قانع کننده ای نیست, جبر در مسایل اجتماعی متفاوته از مسایل فردی)
1.درسته دغدغه ی پاکی داشتن تئوری پردازان این قصه. دغدغه شون هم این بود که اگر کارفرهنگی بشه ممر درآمد فرد تو کار فرهنگی میمونه! وگرنه میره دنبال پول و دنیا و ...
دو تا اشتباه محاسباتی عجیب داشتن این گروه از نظریه پردازان که عرض می شود:
الف: پول پول است و اگر بخواد کسی رو دنیا زده بکنه چه از کارفرهنگی بیرون بیاد چه از راه حلال دیگری فرق نمی کند!
ب: کسی که به واسطه ی پول تو کار فرهنگی بمونه نه "تکلیف" عملا درک نکرده کار فرهنگی چیه و توقع داشتن از چنین فردی حداکثر در حد "وسیله ی مباح" در کار فرهنگیه! مثل همون رایانه و نرم افزار می مونه. اما اینکه توقع داشته باشیم نیت و اخلاص و به قول قدیمی ها نفَس فرد تاثیرگذار باشه تو کارش هیهات!
پ ن: فرهنگی کار ترین آدم هایی که دیدم یکیشون شغلش آزاد بوده و دانشگاه و حوزه نرفته! یکیشون کار فرهنگی میکنه و کنارش کارهای دیگه میکنه برای امرار معاش.
نکته ماقبل آخر: کارفرهنگی همه اش کیفیته نه کمیت!
نکته آخر: اینکه تکلیفشون رو جامعه و مسوولین انجام نمیدن در حمایت از فعالین فرهنگی دلیل نمیشه بر عدم انجام تکلیف و طلب حق و حقوق! در ازای انجام وظیفه!
نکته مابعد آخر: اگر مردم بابت کار فرهنگی شما پول ندادن مشکل از کار فرهنگیتونه که یا ارزش هنری پایینی داره یا مخاطب شناسی خوبی نداشته و ...!
--------------------------------
حسین_عباسی_فر
